Savaşma Konuş! diyen beş yüz bin radikalden biri de benim

Türkiye 30 yıldır Türk’ü ve Kürt’ü ile suskun. Artık Türk-Kürt birlikte ‘Savaşma konuş’ diye haykırma zamanı.

Kürt sorununda tarihi bir dönemeçteyiz.
PKK Taksim saldırısını üstlenmedi, belki de üstlenemedi…
Dahası ‘eylemsizlik’ kararını Haziran 2011’e kadar uzattığını açıkladı.
Herkesin kafasında aynı soru:

“Saldırıyı yapan PKK değilse kim?”
Emniyet PKK’dan kopan gruplardan şüpheleniyor.
Türkiye, devletin içine çöreklenmiş çetelerden, yaygın tabiriyle ‘derin devlet’ gerçeğinden sonra şimdi de ‘derin PKK’ gerçeğiyle yüzleşiyor.
***Böylesi ortamlarda savaşmak, savaşın diliyle konuşmak kolay.
Zor olan “Savaşma konuş” diyebilmek, silahların gölgesinde ‘barışın dili’ni egemen kılmak.
Türkiye yaklaşık 30 yıldır süren kanlı savaşı, terör ve şiddeti ya susarak ya da karşılıklı suçlamalar yaparak izliyor.
Oysa artık ne susmak işe yarıyor ne de suçlamak.
Dış güçler, iç güçler, çeteler, örgütler, savaştan beslenenler…
Şimdiye kadar ya onlar konuştu ya da onlar konuşuldu.
Peki ya bu ülkenin barışa susamış makul insanları, acılı anneler, bağrı yanık babalar, işini, aşını, geleceğini kaybeden gençler onlar ne zaman konuşacak?
***
Türkiye, 30 yıldır Türk’ü ve Kürt’ü ile suskun.
Oysa artık Türk-Kürt birlikte “Şavaşma konuş” diye haykırma zamanı.
Türkiye yıllar sonra ilk kez açıkça sorunlarını konuşmaya başladı.
Biraz olsun konuşulabildiği için saldırıyı yapan her kimse üstlenmekten bile korkuyor. Şimdi bu kirli savaşa cesaretle konuşarak karşı konulabileceğini gösterme anı…
Dün de yazdım. İspanya yaptı bunu.
Milyonlarca İspanyol sokaklara dökülüp hem şiddet hem de şiddet üreten politikaları lanetledi. Terör hâlâ tam olarak bitmedi ama o gün terör İspanya’da en büyük darbeyi yedi.
***
Terör sarmalındaki ne ilk ülkeyiz ne de son. Elbette her ülkenin deneyimi farklı…
Ama teröre asıl darbeyi vuran adım hep aynı. İspanya’da ETA’ya, İrlanda’da IRA’ya silahları susturtan o ülkenin cesur

insanları.
Türkiye, 30 yıldır Türk’ü ve Kürt’ü ile suskun.
Oysa artık susma değil, konuşma zamanı.
Sorunlarımızı konuşarak çözebileceğimizi, tamamını çözemesek de çözüm yolunda ilerleyebileceğimizi gösterme zamanı.
***
“Ne konuşulacak, kim konuşacak, nasıl konuşulacak?” Buna sizler karar vereceksiniz.
Biz bugünden itibaren bir ay boyunca neden konuşulması gerektiğini anlatacağız.
Gündemin kısır ve yüzeysel döngüsüne takılmadan “Savaşma konuş” diyen 500 bin radikal arayacağız.
‘Söz karşısında boynu bükülmüş, namlusu eğilmiş silahla’ tüm taraflara mikrofon tutacağız. İmza, öneri ve duyarlılığınızı bekleyeceğiz.
İspanya 1 milyon kişiyle silahları susturdu, Türkiye “Savaşma konuş” diyen 500 bin imzayla silahları üç beş aylığına değil bir daha konuşmamak üzere neden susturmasın?
Konfüçyüs’ü hatırlayın… Karanlığa küfretmek yerine bir mum da siz yakın.
www.500binradikal.com

BDP, ittifak için CHP'ye iki şart koştu

Selahattin Demirtaş: “Mesele dar bir çervede, son derece sığ bir yaklaşımla ele alınmamalı diye düşünüyoruz. Klasik bir seçim ittifakı şeklinde tartışılmamalı, biz bu şekilde tartışmadık. Bizim yaklaşımımız yüzeysel, gayrıciddi değil. Türkiye yeni bir anayasaya doğru gidiyor, bu kaçınılmaz artık ve kendi içinde bir dizayn süreci yaşıyor. Böylesi bir dönemde Türkiye’nin güçlü demokratik bir bloğa ihtiyacı var. Daha fazla özgürlük talep eden, demokratik olarak önünü açabilecek özgürlüklere daha geniş bir perspektifte bakabilecek; açlık, yoksulluk ve işsizlik sorununu çalışanların lehine çözebilecek sol, demokratik güçlü bir bloğa ihtiyaç var. CHP, kendini sosyal demokrat olarak tanımlıyor ama Türkiye’nin bütün önemli meselelerine bakışında ciddi eksiklik, yanlışlık var. Ana muhalefet partisi sosyal demokrat kimliğe bürünebilir; Kürt sorunu, inanç sorunu, ifade özgürlüğü sorunu, Alevilerin sorunları, emekçilerin sorunlarıyla ilgili demokratik bir bakış açısına kavuşursa bu demokratik bir bloğu da getirebilir. Seçim ittifakı da bunun bir parçası olabilir.

CHP, ÖDEP, EMEP, SDP, HAKPAR, HAS Parti gibi partiler, sendikalar, emek örgütleri sivil özgürlükçü anayasayı yapabilecek bir blok oluşturarsa, bu blog İtalya’daki gibi ‘Zeytin dalı’ gibi bir çalışma yürütebilse… Biz, ilkesiz bir seçim ittifakını tartışalım demedik. Son derece yüzeysel, süreci anlamayan, ilkesiz değerlendirmeler üzücü.